Zo duister donkerzwart

In een heel mooi donker huis
waar de angst de woorden spreekt
Is het zo duister vol geheimen
dat alle goedheid daar verbleekt

De woorden van dit huis
zijn zo duister, maar vol pracht
Men zal goed moeten horen
want zijn stem die spreekt maar zacht

Hoor en voel de warme kou
hoort het duister komen
Want in dit mooie donkere huis
voel je het duister stromen

Kil en koel pak ik de deur
Die mij leidt naar het duister
Achter de deur zit leegte
ik hoor alleen een zacht gefluister

Zo duister vol geheimen
hield hij het niet langer
zoals de maan al had gezegd
zelfs ik zal eens vergaan

Zo stralend van geluk
kwam de zon de maan verlossen
scheen van boven op ons neer
en wakkerde ons vuurtje aan

Zo blij met de aflossing
startte de tijd een nieuw begin
die langbeloofde lente
brak dan nu eindelijk aan