Soms voel ik me net een computer
veelzijdig, dynamisch en snel
allerlei zaken sla ik op
multitasken, dat kan ik wel

Ze vragen de gekste dingen van je
en je doet dat allemaal maar
vakantiefoto's, kiekjes en verslagen
niks is je dan te zwaar

Maar onder dat gewicht
dat ze bovenop je blijven gooien
verdwijn je langzaam - erg langzaam
terwijl ze meer en meer papieren strooien

En ja, dan loop ik vast
weet ik niet meer wat te doen
slaak ik foutmeldingen, een voor een
aantal errors: een miljoen?

Ik ga kraken en piepen
en mijn beeld valt langzaam weg
Begin te haperen en te sputteren
maar iedereen denkt: ja, pech!

Ze starten opnieuw, met zwaar offensief
Vijf minuten pauze, dat is toch wel zat?
Ho - ho! Denk ik dan, stop eens even!
Ik heb nog niet voldoende rust gehad!

Maar ze gaan nog even door
tot je het helemaal begeeft
en horen je wanhoopskreten pas
als je allang niet meer leeft

Ze hebben me gebroken
stukje bij beetje, elke keer weer
Hoera - applaus, het is gelukt
@Su#*zanprrT%#*, die is niet meer





Deze heb ik ter plekke als blogbericht geschreven, dus hij moet hier en daar nog bijgeschaafd worden. De rijmwoorden zijn hier en daar net te cliché of te gezocht, dus daar werk ik nog aan.