Die stomme dingen aan het schrijven...
Over mensen waar ik echt om geef
Daar kan ik niet van schrijven
Ze dwingen me van ’t papiertje af
Willen alleen maar in m’n koppie blijven
Ze zeggen dan – of iets in mij zegt
Hou eens op met dat verzinnen
Maar ik zeg nee en pak mijn pen
Klaar om weer opnieuw te gaan beginnen
En elke keer faal ik in mijn kunsten
Telkens lukt het toch weer niet
Daarom gaat dit gedicht niet over jou
Opnieuw mislukt - zoals je ziet
Oh, ik zou het echt wel willen
Begrijp me daarin goed
Maar zodra er gevoel bij kijken komt
Is er iets dat me de das om doet
Metaforen had ik al bedacht
Jubelende termen in mijn hoofd
Maar zodra ik het papiertje pak
Is alle inspiratie uitgedoofd
Het gaat dus nu niet over jou
Jij hebt er niets mee te maken
Ik wou echt dat het wel zo was
Maar helaas wil mijn hoofd ook nu weer
- Staken
