Eens zal het voorbijgaan
het nieuwe komt dan snel
lang genoeg heeft het geduurd
anderhalf jaar, goed en wel
Maar nu is het mooi geweest
ik voel, het is voorbij
het had nog best wat kunnen worden
dat ene tussen jou en mij
Ik had het echt wel willen zeggen
maar jij zag me niet staan
gelukkig is het nu afgelopen
over, uit, gewoon voorbijgegaan...
Oké, en waar slaat dit dan weer op? Geen idee, of nouja, eigenlijk wel! maar dat hoeven jullie niet te weten denk ik. Vaagheid onder de les speelde ook een rol. Kijk, kom op, ik heb na deze zelfs een gedicht geschreven (als je dat al zo mag noemen) dat heette: DNA, daar denk ik niet over na...) Ideale omstandigheid zogezegd...
Nou ja...boeiend. Ik zie wel wat ik ermee doe...verscheuren, verbranden (of alle andere martelmanieren die ik ken.)
Hallo Suzan,
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat dit jou goed gedaan heeft. Een beetje de dingen van je afschrijven.
De vastberadenheid overtreft hier lichtjes de wanhoop, vind ik. Het is meer "oef en zucht" dan "oh, nee...en help".
In ieder geval, ik heb soms het gevoel dat iedere schrijver heel goed is in een situatie béschrijven, in tegenstelling tot het veranderen ervan. Een zegen en een aangeboren handicap, zeg maar. Ikzelf heb ermee leren omgaan, leren zien dat het anders kan, leren voelen dat...door te schrijven...je ook kunt veranderen. En ik denk...dat jij ook "op weg bent", zeg maar.
Ps. Je moet het maar kunnen...boeiend als een stopwoordje gebruiken.
Pps. Denk maar niet dat ik vanaf nu altijd zo'n lange commentaren ga schrijfen.
Ppps. Ikke was eerst! (met commentaar geven)
pppps. Ik dwing je niet tot commentaar schrijven hoor...maar ik zeg niet dat ik het niet erg leuk vind
BeantwoordenVerwijderen*JUICHT*