maandag 19 april 2010

Het is zwart. Lol, zoiets als dit heb ik sinds 2007 niet meer geschreven, maar ik vond een oud bestand op de pc en heb hem even bewerkt en voilá! Enjoy.

Het is zwart
Daarboven
Met witte spikkels
Of sterren
In de lucht

Ik wou
Dat er geen einde
Aan kon komen
Dat zwart het diepste
Duisterste
Verlangen was
En die spikkels
Mogelijkheden

Die witte spikkeltjes
In de avondzon
De dag
Komt altijd weer te vroeg
Voordat ik ze tellen kon
Ik wil ze tellen
Spik voor spik
En stuk voor stuk
Maar ik kom niet ver

Conclusie
Er zijn er genoeg
De lucht gespikkeld
Duizenden
Mogelijkheden
In een net
Van diep verlangen

1 opmerking:

  1. Mooi beschreven hoe dat is. Tellen is inderdaad onmogelijk.

    En het einde = mooi (maar dat wist je al)!

    BeantwoordenVerwijderen