donderdag 13 mei 2010

Over datgene waar je je bij andere mensen alleen maar aan ergert, omdat je zelf ook zo bent. Kiezen.

Ken je dat?
Nee, jij moet kiezen
Mij maakt het écht niets uit
Terwijl, wat heb je te verliezen?

Maak gewoon die keuze
Bepaal eens wat je wil
Doe toch niet zo moeilijk
En hou je niet zo stil

Wil jij graag bij de Subway eten?
Lekker doen, daar gaan we heen
Of wil je liever pasta
Mij een zorg, ik ga wel mee!

Wees niet bang om te besluiten
Ga gewoon een keer je eigen gang
Lekker ongezond eens Maccen
Want dat wilde je al lang!

Dus wees niet bang, ik ga wel mee
Je hebt niks te verliezen
Jij bepaalt, jij leidt de weg
zolang ik zelf maar niet hoef te kiezen

zaterdag 1 mei 2010

Eén van mijn scènes van Writenow! 2010

2. ‘Het zal je maar gebeuren’
JONGEN - 20
OMA – 80
MAN – middelbare leeftijd
SCÈNE – op een plein met terrasjes

JONGEN
Wat gebeurt hier nou?
Wat is dit nou?
Eyes, deceive me not! Let me blink thee.
Ik zie het nog steeds
Knipper
Knipper
Huh. Húh?
Dat kan niet.
Ze is tachtig
Godallemachtig!

OMA
[hijst panty op]
Zag hij het nou?
Zeg me van niet
Het ging niet expres
Per ongeluk. Echt.
Op mijn leeftijd nog wel
Vierentachtig.
God…allemachtig.
’t Kwam gewoon. Ineens.
Opeens.
Ik wist niet dat ik het wilde doen!
Het ene moment
Het andere moment
Het ene moment liep ik daar
Voor dat café op het plein.
Toen.
Jurk omhoog.
Panty omlaag.
Vingers nat
Ogen ook
Mensen keken
Mensen kijken

JONGEN
Ik keek haar aan
Was ze gek geworden?
Mevrouw. Bent u gek geworden? Riep ik
Niet hier op het plein, riep ik

OMA
Niet hier op het plein, riep hij
Mevrouw, niet hier op het plein!
Zoek toch minstens een toilet.
Die jongen. Hij is nog maar zo klein
Het gebeurde gewoon
Echt, ’t gebeurde gewoon.

JONGEN
Het gebeurde gewoon
Nou ja!
Dát
Nát
Gebeurt toch niet gewoon?
Ofwel?

OMA
Jawel
Wat je ook zegt
Ik liep
Door de stad
Ineens
Nat
En dat
Was dat
Oma in haar gat.

JONGEN
Dit wil ik niet horen.
Mevrouw, ik wil het niet horen.

OMA
Dus je hebt alles gezien?

JONGEN
En met álles bedoelt u…

OMA
Alles.

JONGEN
Ja.
Alles.
En méér.

OMA
Oh, grote God!
Alles goed?

JONGEN
Voor uw leeftijd, moet ik zeggen…

OMA
Met JOU alles goed?
Bedoel ik.

JONGEN
Dit gesprek voer ik niet.
Over een oma en haar prachten.
Doorlopen, jongen.
Doorlopen
En vlug
Weg hier
Ik moet gaan
Vlug
Weg
Wegvluchten
Hier vandaan
Oma
Nat
Vinger in d’r gat
Niks raarders dan dát!

OMA
Blijf nou staan.
Niet zomaar gaan.
Ik moet het weten.
Heb ik het echt gedaan?

JONGEN
Mevrouw, hoor eens even
Die info kan ik u niet nóg eens geven
’t zou te moeilijk zijn voor mij
Om daarna nog normaal te leven
Uw daad staat nog op mijn netvlies geprint
Misschien dat u nog een ooggetuige vindt
Maar ik moet nu gaan

OMA
Wacht, mijn lieve kind!

JONGEN
Ik voel nattigheid
Ze wil – geloof ik – mijn aanwezigheid
Weg
Weg
Kijk niet meer om
Niet doen dan
Doe niet zo dom
Doorlopen

OMA
Dat geeft wel antwoord op mijn vraag
Ik kan niet bevatten
Wat ik hier heb gedaan vandaag
Meneer daar, met die bruine aktetas
Is het zo, dat ook u getuige was?
Ik ben als dronken, ik lijk wel zat
Herinner me niets
Maar ben toch nat!

JONGEN
Naar het station
Loop hard
Weg hier
Met een omweg

MAN
Ziet u nu wat u teweeg hebt gebracht
Een jongen nog in alle levenspracht
Zo heeft u hem angst aangejaagd
Als dat uw doel was
Dan bent u zojuist met vlag en wimpel geslaagd
Laat hem met rust, laat hem gaan

JONGEN
Doe me dit niet langer aan
Ik moet heus verder
Met mijn reis
Het is zo – ziet u –
Nee stil! Ik gebied u!
Houd uw mond
Dank u wel
Ik moet weg
Mijn trein gaat ervan door
En ik moet hem halen hoor
Dus weg

JONGEN
[uit het zicht - tegen zichzelf]
En weg
Verdwenen
Zo snel nog nooit gelopen
Met dank aan mijn twee benen
Heb mijn lesje wel geleerd:
Kijk nooit naar een dame die masturbeert

[pauzeert]
[hoort treinsignaal]

He verdorie – ga ik nu mijn trein ook nog missen
Ach ik moest toch al nodig …
Als ik er dan toch de tijd voor nemen kan
Misschien moet ik het er óók van nemen dan!