Gedicht bij het thema: Leeg gebouw.


leeg gebouw

alleen
een kruising van
gedachtengangen
in mijn leeg gebouw

nooit samen
je zit er wel
maar toch ben je er
niet in mijn leeg gebouw

mijn hoofd
een kruising van
gedachtegangen
een leeg gebouw

geen brein
het zit er wel
maar het hoort er niet
jij wel



Deze sloeg echt nergens op! Hij doet me een beetje denken aan mijn AI gedicht...soms heb ik van die vage inspiratie. Het leukste ervan is dat niemand deze blog leest, behalve Sara, dus ik kan hier best wat spuien.

Afscheidsgedichtje voor Sara (in de USA), geschreven op 06-06-06.

The Devils Code: 666

Afscheid nemen
doet me pijn
waarom moet het leven
altijd toch zo kort zijn?

Volgende keer wat langer
dan halen we de sweet-sixteen
Ja, daar hoop ik zeer op
Zodat ik nog wat meer kan zien

Ik vond het keigezellig
zo samen op de wereld met jou
Maar nu nemen we afscheid
zweren elkaar nog een keer trouw

Onderin de aarde
breekt al wat in stukken
Ik voel de grond al beven
Hieraan ontkomen zal niet lukken


Nou, goodbye iedereen. Het is alweer 5 dagen geleden dat de wereld had moeten vergaan, maar God kwam zijn afspraak niet na. *godslastering noem je dat Suzan.*
Dus ik wens iedereen nog een mooi jaar en misschien vergaat de wereld morgen wel, je weet het nooit.
De quote van de dag is dan ook: Dans! Lach! Spring!

mijn bestemming

het pad dat ik zo vaak bewandelde
veel te vaak voor mijn gevoel
nu slaat het opeens een andere weg in
heeft het opeens een ander doel

de paden verrotten en vergaan
maar ze bewandelen blijven we steeds weer
hoe moeilijk ook begaanbaar
proberen blijven we het keer op keer

maar waarom kiezen we het makkelijke
waarom weerhoudt het ons niet
makkelijk is een beter begaanbaar pad
en ook mooier, als je de schoonheid ervan ziet




Deze heb ik tijdens het krantjes lopen verzonnen. Het was de laatste keer lopen geloof ik, dus hij maked wel sense voor mij. Ook zit er een beetje verheerlijking van het M-profiel in. Sorry!