Nu een paar gedichtenachtige (hmmm, achtig is hier een achtervoegsel..dan klopt het) over mijn probleem met mijn profiel, en dergelijke leraren. beetje wazig, maar die brachten me op deze ideeen in een lesuur Duits.

Wat weet jij nou?!

Ik zal toch zelf wel weten
wat mijn dromen zijn, en wensen
en jullie bepalen niet
waar ik ben, en waar mijn grenzen

Probeer me niet steeds te vertellen
waar ik wel of niet moet gaan
of mijn wegen onbegaanbaar zijn
je hebt geen poot om op te staan

Verneder me niet telkens weer
boor mij niet jóúw grondje in
want hoe je het ook wendt of keert
ik doe toch mijn eigen zin

-

Walk the line

Volg het lijntje
blijf op het pad
en wijk vooral
nergens vanaf

Wordt middelmatig
wees niet apart
en volg alles maar
behalve je hart

Heb geen dromen
wees maar leeg
is het advies
dat ik vaak kreeg

-

Waar kan ik zijn?!

Hoe weet je wie ik ben
Hoe zag je door het masker
dat ik mezelf niet was
zo zonder jou

Hoe wist je waar te zoeken
Hoe heb je me gevonden
en waar heb jij mijn ware ik
toen opgesloten

Laat het er dadelijk uit
dan kan ik weer mij zijn
en kan jij eens kijken
of dat je beter bevalt