Okee, ik ga me vandaag openstellen voor commentaar. Ben de afgelopen maanden bezig geweest met losse scenes schrijven uit het dagelijks leven. Deels geinspireerd door mensen die ik ken (die zullen zich wellicht herkennen, maar echt no offence natuurlijk. Als je voor mij een inspiratie bent, zegt dat al veel over hoe positief ik over je denk, want ik schrijf niet over irritante mensen.)

Dit is dus scene 1. In mijn WORD-bestand (dat inmiddels een heel aantal pagina's telt) is het scene 4 en hij heet 'DE BOEMAN'.

Trioloog ‘De Boeman’

Janneke:
[roept naar de twee kinderen] Hou nou eens eventjes op. Ik zit naar 'Kinderen geen bezwaar' te kijken!

Klara:
Ha, onze mama is er toch niet! Lekker puhuh! [begint op de bank te springen]

Tommie:
[springt ook de bank op en doet mee]

Janneke:
Ga van die bank af! Nog één keer en ik schop jullie allebei de serre in!

Tommie:
Dat vindt mammie nooit goed! Dan gaat ze je slaan!

Janneke:
Je bedoelt ontslaan, dommerik.

Tommie: [begint te huilen]
Je noemt me dommerik! Dat ga ik tegen mama zeggen! [Loopt naar Janneke en schopt haar hard tegen haar scheenbeen]

Janneke:
Au! [schreeuwt] En nou ben ik het verdorie zat! Jullie gaan...

Klara: [tegen Tommie]
Hoor je dat? Ze zei verdorie! Oh-ohhh! Dat mag niet hoor, ze is een hele stoute oppas!

Janneke:
[duwt kinderen richting serre] Hup! Hierin! En blijf daar, anders doe ik de deur op slot!

Tommie:
[Likt het raam/beukt met hoofd tegen raam]

Klara:
[Begint heel hard en vals te zingen]

Janneke:
Jongens, ophouden! Ik probeer hier iets te vol-le-gen!!!

Klara:
[Gaat door met zingen]

Janneke:
Okee, GENOEG! Ik doe de deur op slot! Nanananana! En kijk eens wat ik met de sleutel doe? Haha, die gooi ik lekker achter over mijn schouder.
En, oh, [kinderlijk] waar ISSIE nou? Ik zie hem niet meer...HA-HA-HA-HA-HAAA!

Tommie+Klara:
[Houden op met lawaai maken en gaan rustig op een kist zitten in de serre]

Janneke:
[Zucht van opluchting en wil weer TV gaan kijken] He? Ik had net toch ‘Kinderen geen bezwaar’ opstaan? Wat moet ik nou weer met de herhaling van ‘Sesamstraat’? Die rotkinderen! [zoekt afstandsbediening] He, waar is de zapper nou weer gebleven?
[roept naar Tommie en Klara] Hé, hebben jullie die afstandbediening weer gejat?

Klara:
[gebiedt haar broertje van het kistje te gaan en pakt daar de bediening uit]
[Vervolgens zwaait ze er uitdagend mee]

Janneke:
Aaah fijn, mag ik hem terug?

Klara:
[legt pesterig de afstandsbediening weer terug en gaat weer op de kist zitten met Tommie]

Janneke:
Alsjeblieft? Dan mogen jullie uit de serre en mogen jullie nog een halfuur langer opblijven. En ik zal niet tegen jullie moeder zeggen dat jullie je spruitjes niet hebben opgegeten, okee?

Klara+Tommie:
Echt? [Klara tegen Tommie] Ik geloof haar niet, en jij?

Tommie:
Voor geen sikkepitje. [gaat prominent met handen over elkaar zitten]

Janneke:
Ik beloof dat we ‘Spongebob the Movie’ gaan kijken. En ‘Ice Age’ en ‘Ice Age 2’ enne… ‘Madagascar’!

Klara:
Zo...Spongebob! Das wel cool, Tom! Enne, wat met het eten?

Janneke:
Wat is er met het eten?

Klara:
Wat eten we de volgende keer?

Janneke:
Ik zal frietjes maken als jullie mama weg is! Okee? Pak je dan nu de zapper?

Klara:
NIKS tegen mammie zeggen dan, he?

Janneke:
Nee, zal ik niet doen. Ik pak even de sleutel.
[probeert de sleutel van de grond te rapen, maar vindt hem niet]
Uhm...jongens? Ikke... Ik zie de sleutel niet!

Klara:
Maar je had beloooooofd dat we eruit mochten, Jannie! Ik krijg bijna geen adem meeeeeeeer...[zakt dramatisch in elkaar tegen het serreraam]

Tommie:
Mammieeeeee! [hapt naar adem]

Klara:
[kucht en steunt melodramatisch] IK STIK HAAST...SNEEEEEL!!! DOE NOU OPEN!! Ik ga het tegen mammie zeggen!

Janneke:
Als jij stikt ga je helemaal niks meer tegen mammie zeggen!

Klara:
[Begint te huilen]

Janneke:
GEWOON RUSTIG BLIJVEN, OKEE!?
[tegen zichzelf] RUSTIG…ADEM IN, ADEM UIT…Okee, ik heb het! Ik vraag of jullie mama als ze thuiskomt of ze de reservesleutel wil pakken! Tot die tijd...

Tommie:
[onderbreekt] HAHAHAHHA!

Janneke:
Wat?

Klara:
[komt weer tot leven, grijnst gemeen en lacht Janneke ook uit]
Nou, als je daarop wacht, wat moet mammie dan wel niet denken? Dat je ons hebt opgesloten? Dan zal ze je zeker slaan!

Janneke:
Ontslaan, sufferd!
[beseft dat Klara gelijk heeft][ploft neer op de bank]
Oh godver de godver! Verdooooorie!

Klara:
Maar als ze je dan slaat, gaan we dan nog wel een keer samen frietjes eten?





©Suzan