De Roeping Van Een Onderdeurtje

Het meisje liep door het donker
Met haar handen tastte ze de omgeving af
En toen
Zag ze een klein deurtje
Een klein, wit - in het donker oplichtend - ieniemienie deurtje
Ze duwde ertegenaan met haar voet
Zeker dat hij niet zou openen
Met een korte, nietszeggende klik sprong hij van het slot
Het meisje bleef staan
Onzeker of ze het aanbod van de deur
Of wat er achter hem lag
Zou durven aanschouwen

Ze was hier nog nooit geweest
Op deze plek voor het miniscule deurtje
Het duister speelde haar parten
Maar daardoor was het licht achter de deur des te sterker
Het leek feller te worden met elke seconde dat ze langer aarzelde
Hoorde ze een waterval kletteren achter het onderdeurtje?
Vragen borrelden als belletjes in een glas Cola light bij haar op
Wat deed ze hier?
Waarom was ze hier?
Wat deed ze uit bed in haar witte nachtpon?
Waarom had het lot haar hiernaartoe gevorderd?
Waarom het licht?
En waarom liep ze zo voorzichtig?
Moest ze een keuze maken?
De deur of...
Ze moest een keuze maken
Ze greep naar haar hals
Pakte het vast en sprak -
U opent deuren, maar ik plas
Pás - hier niet doorheen
Beter opent u de toiletdeur
Ik moet zo nodig