Het had beter moeten lopen, maar daar werk ik nog aan. Vooralsnog hier een kladversie. Het is in gedichtvorm geschreven, maar het is meer iemand die op het toneel zou kunnen staan en telkens switchet tussen twee gedachten - de gangbare en die van haarzelf.

Thema: tegenstelling

Zegt iedereen nee

Dan zeg ik ja

Zeggen zij gecondoleerd

Roep ik opeens hoera

En bij veel sterkte

Roep ik veel geluk

En bij ‘God, wa’n lelijkerd’

Denk ik ‘zo, da’s een stuk!’

Is het zo genoeg

Dan wil ik nog door

En krijg ik kritiek

Is 't alsof ik een ode hoor

Zeggen ze ’t is crisis!

Dan ga ik wat kopen

Wil iemand me brengen

Ga ik liever lopen

Moet het zwart zijn

Wordt het wit

En als het pitloos moet

Je raadt het al – mét pit

Zeggen ze links afslaan

Dan wordt het sowieso de rechterkant

En schrijft iedereen met links

Gebruik ik toch mijn rechterhand

Zegt iedereen A

Hou ik het op Z

Gebruikt iedereen romaans

Ik toch het Griekse alfabet

Smarties!

Nee, drop

Serieus zijn

Liever een mop

Geven

Graaien!

Borduren

Naaien!

Ik kijk nu eenmaal anders

Geen zin ook om normaal te zijn

Ik ben een tegenhanger

Contradictio in het Latijn