Dit gedicht kwam spontaan uit mijn pen vloeien op het moment dat ik iets probeerde voor Nederlands. Je kan het op meerdere manieren opvatten, maar ik heb het maar op een manier geschreven, en als je die niet begrijpt dan heb je pech..*kijkt te zelfvoldaan* Voor de rest, neem het vage taalgebruik maar eventjes voor lief, ik vond namelijk dat het moest rijmen. Die zijn ff met sterretjes (*) aangeduid.

GROTE FOUT (BIG MISTAKE)

Het gaat niet altijd goed
bij mij gaat alles fout
verpruts alles, élke keer
doe alles onder voorbehoud

Ik zou je wel willen zeggen
wat ik denk en wat ik voel
maar ik weet dat het toch fout gaat
dat je niet snapt wat ik bedoel

Kon ik maar eens kwijt
hoe je door me wordt bemind (*)
maar ik weet dat het verkeerd loopt
weet, dat ik geen woorden vind

Eerst hield ik het nog wel vol
toen had ik nog het dichten
maar ik voelde meer en meer
dat ik vroeg of laat zou zwichten (*)

Daarna ging het bergafwaarts
toen moest iedereen het horen
maar wat kon het hen nou schelen
dat ik aan jou mijn hart was verloren (*)

En het ergste van dit alles
was dat jij me niet zag staan
liep voorbij zonder te zeggen
hoe ik nu verder moest gaan

Ik kon er niet meer tegen
maar logisch was het wel
ik was veel te dom voor jou
leer inderdaad iets minder snel

Maar om daar nu op af te gaan
vind ik wel heel naief
ik weet dat jij mij niet mag
maar in mijn hart blijf je mij lief


Ik weet bijna zeker dat je mijn status nu weer in gaat trekken, Saar, dit rijmschema is inderdaad weinig verrassend, maar ik onthoud het niet als het niet rijmt. Dit was dus een poging voor Nederlands, maar ik had a) zin om van Rooij te pesten en een korter gedicht dan toegestaan te maken en b) ik vond hem zelf niet zo geweldig.
Hieronder dan mijn echte gedicht voor Nederlands.

Afscheid

Met pijn in mijn hart
neem ik afscheid van je
het is te laat, je moet nu gaan
ze roepen je terug

Telkens opnieuw bega ik weer
de fout die ik al maakte
nu moet je we, het is te laat
ze komen je halen

Ik laat me vallen op mijn bed
door verdriet teneergeslagen
opnieuw ging het mis, ik keek niet
keek niet, wat recht voor me stond

Ik zak omlaag tegen de muur
langzaam vallen mijn ogen dicht
in de verte hoor ik een lied
dat me troost brengt

Het klinkt harder, komt naderbij
maar mijn gehoor verstomd
het lied klinkt nu nog troostend
maar als ik wakker word ik het voorbij


Dan zal ik het hier ook maar bijzeggen, de vorige was het niet, maar dit was het wel. Ik zoek een woord. 'WAAR' deze is gewoon persoonlijk, dus ik vind WAAR wel een mooi woord ervoor.
Ik ga nu afsluiten mediatheekmens zeurt dat ik niet mag eten in de mediatheek...waarschijnlijk typ ik ook nog te hard voor haar ofzo..

Ik zit nu 'Storms in Africa' te luisteren...over precies 9 minuten vertrekken ik, Moniek, Geert, Mark, mijn ma en mijn pa richting de bioscoop. Iedereen heeft Sinterklaas...veel plezier:).

Ik wilde er vandaag eens geen gedicht opzetten...maar ik kan het toch niet laten.

Stukje bij beetje
Begint het te komen
De kleur wordt egaler
Er is een begin

Stukje bij beetje
Voel ik het stromen
Losse einden aan elkaar
Er vloeit een zin

Stukje bij beetje
Komt er iets voort
Handen passend in elkaar
Er is een geheel

Stukje bij beetje
Een letter en woord
Samen een zin vormend
Wie weet nog hoeveel

Stukje bij beetje
Kom ik in ’t verhaal
Beslissingen worden genomen
De tijd blijft tikken

Stukje bij beetje
Zie ik de moraal
Iedereen wil me leiden
Ik moet inschikken

Stukje bij beetje
Besef ik dat dit niet moet
Dat ik zelf ook iets wil
Ik hoef geen hulp

Stukje bij beetje
Komt het wel goed
Ik weet dat ik het doen zal
Kruip uit mijn schulp


Ik kwam er vandaag eigenlijk achter dat ik helemaal niet mooi kan dichten. Ik vind het vaak zelf nergens op slaan, maar het is zo grappig om te doen...dus ik blijf er maar mee bezig; met woordspelingen zoeken enz. Ik hoop dat ik daar later nog iets mee kan als ik naar de opleiding kan die ik wil.
Nu staat 'Watermark' op. Die is echt te mooi. Maargoed...ik ga stoppen, want ik moet van mijn moeder mijn haren kammen. (Oh, alsof dat ooit wel eens goed zit:P).


Ohja, voor het geval je het nog niet gezien had in mijn LinkLijst...ga ook eens naar http://gedichtenvanrvg.blogspot.com

De spreuk die nu in me opkomt:
Het leven is als lelijk zijn...daar kies je toch niet zélf voor.

Veel plezier met Sinterklaas.

ik zou je graag vertellen
dat je me warmte brengt
in tijden dat ik alleen
maar kou te verduren heb

ik zou je graag vertellen
dat je altijd bij me bent
maar keer op keer
verdwijn je om je op te frissen

ik zou je graag vertellen
hoe lekker je daarna ruikt
ik zou het allemaal doen
als jij, mijn sok, kon praten





edit op 05/12: extreme vaagheid^^.

Nu een paar gedichtenachtige (hmmm, achtig is hier een achtervoegsel..dan klopt het) over mijn probleem met mijn profiel, en dergelijke leraren. beetje wazig, maar die brachten me op deze ideeen in een lesuur Duits.

Wat weet jij nou?!

Ik zal toch zelf wel weten
wat mijn dromen zijn, en wensen
en jullie bepalen niet
waar ik ben, en waar mijn grenzen

Probeer me niet steeds te vertellen
waar ik wel of niet moet gaan
of mijn wegen onbegaanbaar zijn
je hebt geen poot om op te staan

Verneder me niet telkens weer
boor mij niet jóúw grondje in
want hoe je het ook wendt of keert
ik doe toch mijn eigen zin

-

Walk the line

Volg het lijntje
blijf op het pad
en wijk vooral
nergens vanaf

Wordt middelmatig
wees niet apart
en volg alles maar
behalve je hart

Heb geen dromen
wees maar leeg
is het advies
dat ik vaak kreeg

-

Waar kan ik zijn?!

Hoe weet je wie ik ben
Hoe zag je door het masker
dat ik mezelf niet was
zo zonder jou

Hoe wist je waar te zoeken
Hoe heb je me gevonden
en waar heb jij mijn ware ik
toen opgesloten

Laat het er dadelijk uit
dan kan ik weer mij zijn
en kan jij eens kijken
of dat je beter bevalt

Zo duister donkerzwart

In een heel mooi donker huis
waar de angst de woorden spreekt
Is het zo duister vol geheimen
dat alle goedheid daar verbleekt

De woorden van dit huis
zijn zo duister, maar vol pracht
Men zal goed moeten horen
want zijn stem die spreekt maar zacht

Hoor en voel de warme kou
hoort het duister komen
Want in dit mooie donkere huis
voel je het duister stromen

Kil en koel pak ik de deur
Die mij leidt naar het duister
Achter de deur zit leegte
ik hoor alleen een zacht gefluister

Zo duister vol geheimen
hield hij het niet langer
zoals de maan al had gezegd
zelfs ik zal eens vergaan

Zo stralend van geluk
kwam de zon de maan verlossen
scheen van boven op ons neer
en wakkerde ons vuurtje aan

Zo blij met de aflossing
startte de tijd een nieuw begin
die langbeloofde lente
brak dan nu eindelijk aan

Probeerseltjes met een plaatje

een duif in je armen
de vrede in je hand
blijf naar vrede zoeken
maar dan in je hoofd

zoek het licht
en wendt je niet af
het water leidt
je de weg naar het licht

-

een duif in je armen
de vrede in je hand
blijf naar vrede zoeken
ik weet dat je er ooit belandt

-

een duif in je hand
de vrede nabij
zet hem op je hoofd
dan is de vrede bij mij

-

Altijd zoekende

Zij zocht het licht
maar vond de duisternis
met medewerking van de sterren
en in opdracht van de maan

Koude nachten bracht zij door
in een kil en koel heelal
maar toen brak de zon erdoor
er brak een nieuwe lente aan

Het is weer eens iets anders...Kijken of die rijm niet te erg doordringt. Tot slot nog even mijn uitspraak van de dag: Je kan beter níéts beleven, dan je in de nesten werken.

Oké, deze is van een paar dagen terug, even een poging in het engels:


to have and to hold (in sickness and in health 'til death do you part:P:P.)

Do you even care at all
that she is big
and you are small

Doesn't it bother you at all
that she is tiny
and you are tall

Do you even give a shit
that she's in love
and you're not one bit


Andische droom

stromend water
langs je hand
je kijkt vooruit
naar de overkant

een nieuw begin
een nieuwe start
of zit je verleden
nog steeds in je hart

een blik vooruit
een hand naar voor
langs het water
dat stroomt nog door


Oke...die hierboven heb ik ingezonden voor de 9e dreuzels poetry contest. Ik heb er nog twee, maar ik ben lui vandaag en inspiratieloos. Like...as if. de hele vakantie niks doen enne...lui zijn! Van niks doen...weet je hóé lui je daarvan wordt!?
Nougoed, die eerste is misschien een beetje vaag...maar hij schoot zo ineens mijn hoofd in dat ik hem wel moest onthouden. Nee, Sanne, het is niet wat je denkt^^.

sterrenliefde

nog steeds kijk ik naar boven
naar de sterren, naar de lucht
honderden fonkelingen in het heelal
ik kijk naar boven, slaak een zucht

met het melkwegstelsel op mijn nek
zweef ik de ruimte door
en mocht ik wat planeten raken
geeft dat niet, daar kwam ik voor

zonnestralen op me gericht
maar ik kijk naar zijn ogen
naar de sterretjes die er dansen
en ik wens dat ze altijd schijnen mogen



Ik weet niet wát het is, maar dit gedicht heeft mijn speciale voorkeur...ik vind het een beetje een mengeling van vage gedachten en melige ideeen...ik bedoel maar, je gaat even wat planeetjes raken.

Gedicht bij het thema: Leeg gebouw.


leeg gebouw

alleen
een kruising van
gedachtengangen
in mijn leeg gebouw

nooit samen
je zit er wel
maar toch ben je er
niet in mijn leeg gebouw

mijn hoofd
een kruising van
gedachtegangen
een leeg gebouw

geen brein
het zit er wel
maar het hoort er niet
jij wel



Deze sloeg echt nergens op! Hij doet me een beetje denken aan mijn AI gedicht...soms heb ik van die vage inspiratie. Het leukste ervan is dat niemand deze blog leest, behalve Sara, dus ik kan hier best wat spuien.

Afscheidsgedichtje voor Sara (in de USA), geschreven op 06-06-06.

The Devils Code: 666

Afscheid nemen
doet me pijn
waarom moet het leven
altijd toch zo kort zijn?

Volgende keer wat langer
dan halen we de sweet-sixteen
Ja, daar hoop ik zeer op
Zodat ik nog wat meer kan zien

Ik vond het keigezellig
zo samen op de wereld met jou
Maar nu nemen we afscheid
zweren elkaar nog een keer trouw

Onderin de aarde
breekt al wat in stukken
Ik voel de grond al beven
Hieraan ontkomen zal niet lukken


Nou, goodbye iedereen. Het is alweer 5 dagen geleden dat de wereld had moeten vergaan, maar God kwam zijn afspraak niet na. *godslastering noem je dat Suzan.*
Dus ik wens iedereen nog een mooi jaar en misschien vergaat de wereld morgen wel, je weet het nooit.
De quote van de dag is dan ook: Dans! Lach! Spring!

mijn bestemming

het pad dat ik zo vaak bewandelde
veel te vaak voor mijn gevoel
nu slaat het opeens een andere weg in
heeft het opeens een ander doel

de paden verrotten en vergaan
maar ze bewandelen blijven we steeds weer
hoe moeilijk ook begaanbaar
proberen blijven we het keer op keer

maar waarom kiezen we het makkelijke
waarom weerhoudt het ons niet
makkelijk is een beter begaanbaar pad
en ook mooier, als je de schoonheid ervan ziet




Deze heb ik tijdens het krantjes lopen verzonnen. Het was de laatste keer lopen geloof ik, dus hij maked wel sense voor mij. Ook zit er een beetje verheerlijking van het M-profiel in. Sorry!

Ik ken mezelf...jij ook?

Je hoeft niet aan me te denken
Daar heb ik geen behoefte aan
Ik denk dat ik de wereld nu wel ken
Dus laat me nu maar gaan

Weguit jouw ruwe houdgreep
gaat er een wereld voor me open
Dus laat me nu alstublieft eens gaan
en me de wijde wereld inlopen

Bescherming is niet nodig
Vertrouw een keer op mij
Laat me de wereld in de arm houden
Laat me los...laat me vrij



Ik hou dus niet van onderdrukking ofzo...gok ik. Soms snap ik mezelf ook niet.

- depri oder irped? -

kleuren kleuren kleuren
alles om me op te beuren
het moet toch lukken
het moet toch gaan
mij opbeuren zodat
een glimlach kan ontstaan

oké, die was niet geweldig en dat rijmschema is volgens mij nieuw:S.

ik wilde kleuren
om op te beuren
het wilde niet gaan
geen lach kon ontstaan
nu lig ik op bed te meuren

Een limerick, maar nogal vaag.

geef me kleuren
ik leef niet meer zwart wit
zo kun je me opbeuren
het is kleur waarom ik bid

Ben ik nou in een depressieve bui ofwat?

ik lig te zeuren
want ik wil kleuren
blijf lekker op mijn bedje meuren
tot iemand me op komt beuren

Rijmschema A A A A altijd grappig, vind ik zelf, maar irritant om te lezen.

lordi heeft gewonnen
nu is het dus begonnen
niemand zingt normaal
en in een non-existence taal

Ik kan het nog steeds niet verkroppen dat hij gewonnen heeft.

paar dementoren op het toneel
of een paar pikachu's in het geel
wat doet het nou goed ieder jaar?
wat wint er nu weer daar?

een dikzak, een ork of een man
terwijl nederland dat niet heeft
en dus eigenlijk veel beter kan
dan waar het nu naar streeft

Oké, nu ga ik ophouden! Het lijkt wel of ik zelfmoord wil gaan plegen (en dat had ik ook beloof als lordi zou winnen, maar ja, een lafaard he?)

Geef me...

geef me de kleuren
die ik nodig acht
geef me het leven
dat op ons wacht

geef me je liefde
die heb ik nooit gekend
geef me je leven
en wordt bij mij bekend

geef me je lied
een gezang van troost
geef me je ziel
die eerst was verwaarloosd

Opwelling, staat nu ook in het gedichtenboekje van Ravenklauw. Ik vind hem echt heel erg raar...maar ik wil rijmennnnnnn, ik maak niks meer dat niet rijmt.

Nee, nee, nee! Niet weer een van die stomme aanvallen zoals deze! Ik zie ook een keer een plaatje waarbij een gedicht geschreven moet worden(wedstrijd), doe ik dit:

Bericht uit een fles

De zee
doet me denken aan je ogen
Een diepte
waar ik in verdrink

De golf
laat me denken aan je lach
Een krul
die me vrolijk maakt

De maan
herinnert me aan jou
Schitterend en fel
als je me aankijkt

Dit is de link naar die wedstrijd. Ga niet denken dat ik vals speel, mijn (jeetjeme)nick(ies)name is gewoon Indy.
http://www.dreuzels.com/forum/forum_posts.asp?TID=12637&PN=1&TPN=1

Nou, ik moet echt weer even wat frustratie uiten op deze weblog! Nou, oké, vaag gedicht, en liever niet dat iemand anders als Sara ze leest.
Ik ben de laatste tijd nog wel wat aan het schrijven, maar bij die gedichtjes schrijf ik altijd een bepaald ding, en dat is: ...het leven is...(en dan iets) en dan een vergelijking met het leven. Is ook leuk om te doen. Het volgende gedicht is heel erg vaag en ik snap hetzelf niet helemaal..!
edit: 18-11-2006: ik snap nog steeds niet wat ik ermee bedoel.

- mogguh -

Men denkt het
maar spreekt niets uit
helaas zijn er ook mensen
die dat doen met veel geluid

verraad, list en bedrog
het meest verschrikkelijk gepraat
dat er op deze wereld
nog zoiets vreselijks bestaat

Gewoon om je te jennen
of om het moeilijker te maken
maar is het leven al niet moeilijk zat
zonder elkaar steeds te moeten schaken?

Oké, oké, ik wilde hem niet op internet zetten, maar hier is hij dan:

binnenin vanuit mezelf

het gras is smaragd
de lucht
is een mengeling
van kobalt en fuchsia

het is herfst
de bomen staan
in hun eigen rust
en tegelijkertijd met hun bladeren

val ik mee

is dit echt?
of slechts een mooie droom?

(Oké, kom maar op met die lachsalvo's...het is zo niet mij!) (Dan nu nog eentje, die ik er speciaal voor Femke Folkerts en Sara opzet, deze heb ik op vrijdag geschreven...)

thema: de naakte waarheid


de kalmte in het hoofd

de naakte waarheid
een kille leugen
bekleed met zonnestralen

wat voor geheim
schuilt er achter
de kille waarheid van de zon

mensen worden blij
bij elke lach
die zij hen die dag gaat geven

diepe stiltes
doen dan het woord
als ze een dag niet verschijnt

kleurloze dieptes
laat ze weer achter
wat rest, gewoon de waarheid

(En daar komt lachsalvo nummer 2! Ik heb een paar kleine woordjes verandert zodat de zin beter loopt, daar was anoniem commentaar op van de jury (weet niet of ze mij bedoelden maar waarschijnlijk wel.) En nu is het afgelopen met dit soort gedichten, terug naar het rijmwerk, ik moet gewoon lekker lopende zinnetjes die rijmen maken...)

©suzan hogenbirk. Inspiratiebron: uitzichten en vage ingevingen in een hol en muf Cco!

Jongens/mannen hebben echt niks door
er is vast iets mis met hun gehoor
Ze horen je niet over hen praten
ook al gilt men het door alle straten

Hetgene waar ik nu op doel
is dat; jongens hebben geen gevoel
Ze zeuren maar door over hun mp3 of sport
zodat hun liefdesleven later vast niks wordt
(of in elk geval kort!)


-


Kee, waar sloeg dit op?

Vol zelfvertrouwen voor de klas gaan staan
Denkt ze nu echt dat het ons is ontgaan
Dat haar kont lijkt op een krokodillentraan...
(beiden nep)

En ik wilde me verzetten,
maar die kont leek me te pletten!
En dan nog vragen of ik wel zit op te letten
(op die kont, ja)

Een dienblad past nog op die kont
en daardoor spettert alles in het rond
en ik dat allerzins redelijk vond
(want zo'n kont is toch niet gezond!?)


-


Ik denk dat de meeste mensen ongetwijfeld weten waar dit over gaat. Beetje stom. Ohja, bedankje aan Sara, die ook leuk heeft bijgedragen hieraan (lees: we deden samen vaag op de fiets.)