I'm a retard
I'm deranged
I'm confused
wished I changed

I wanna die
'cause what else can you do
when you, in stead of one
suddenly, love two

Both magnificent
both in my heart
both not interested
as I said: a retard


Oh, die kerstfilm was erg briljant! Ik weet niet meer hoe die heette (teveel gezien) maar die vrouw wilde zo graag trouwen dat ze maar met een sukkel ging...terwijl ze ook al met een leuke vent ging. Och, wat hou ik van die dubbelrelaties in filmsxD! Het is het mooist als ze er ook allebei achterkomen en haar dan allebei zouden dumpen. Nouja, dit gedichtje in ieder geval geschreven vanuit haar standpunt.
Verder wil ik iedereen die dit lees een fijn 2008 wensen, met al je vingers er nog aan (niet origineel maar als je je vingers kwijtraakt kun je niet meer commenten, natuurlijk:P*grijnst*)

Holiday greetings (ofzo)
Suzan

p.s. Ik zie net dat ik op 28 november een concept heb opgeslagen, van een of ander raar gedichtje van schrijfles....laat ik het maar publiceren (zie het als een eindejaars'cadeautje')
Hij staat dus hieronder...zie ik.

Kort gedichtje, het slaat niet op zoveel, maar het rijmde wel leuk*-)


Wat zit er tussen
je overgeefsel, de troep
die je gisteren at
nog wat restjes

van de soep


Wil ik dat eigenlijk
allemaal wel weten
van je ontbijt en lunch
zat er niets bij

het avondeten

Blijf bij je leest

Mijn pen beschrijft jouw schoonheid
mijn inkt tekent jouw lach
mijn punt trekt alle contouren
die je misschien zelf niet zag

Mijn hand beschrijft jouw schoonheid
mijn vingers boetseren je ziel
mijn tranen vormen jouw ogen
alles samen, het vierde wiel

Mijn hart beschrijft jouw schoonheid
mijn gedachten denken jouw gelaat
mijn lichaam voelt die liefde
die tussen ons nooit overgaat


Yeah, well...I was in my bed and couldn't sleep, so, I thought, I'd just get my book and all of a sudden this came out of nowhere..well, hope you enjoyed!

Nounou, terug van een eenerverende vakantie in denemarken. Veel heeft het niet echt opgeleverd, maar wel weer een stroom aan gedichten. Ik lees ze nog eens door, en besef dat er maar 1 of 2 zijn die een beetje kwailiteiterig zijn. Ach, wat kan het schelen, het gaat om het idee. Deze vond ik dan nog wel mooi, en ik heb hem ook ff in het nederlands vertaald, maar die zet ik er niet op, omdat ik erg graag wil slapen. Ohja, het eerste couplet is wellicht te standaard qua....ALLES, rijmschema suckt en het is cliché, maar toch.

Natural forces

Is it you
Is it me
Is it both of us
Is it we

I wish it was
but it just ain't
I wish (for) the sun
but then it rained

I wish we were apart
but you wouldn't go
I dream of rainbows
but woke up with snow

Hm, dan toch maar die nederlandse, om het niveau wellicht op te krikken?


Natuurlijke krachten

Ligt het aan jou
Ligt het aan mij
Is het een van ons
of wij allebei

Ik wenste het wel
maar realiteit sprak tegen
Ik wenste de zon
ik kreeg alleen regen

Ik wilde hier niet zijn
dacht ik met een geeuw
ik droomde van de regenboog
maar werd wakker met sneeuw

Nou, deze is opgedragen aan Veronique, die graag wilde dat ik een gedicht ging schrijven. (Heb volgens mij nogal last van een blokkade in mijn hoofd) en ook een beetje aan Alex, omdat die mij opnieuw aanspoorde tot o.a. dit.
Ik zocht een bepaald mrijmschema, en kwam uit bij dat van Shakespeare, wat me wel interessant leek. De tekst slaat nergens op, maar het ging even om het rijmschema, dat trouwens een beetje gemixt is met een ander, zodat het leuker ging.

Advies

Mijn beste heer
wat moet hij doen
voordat ze zich met hem verzoend
zoals al keer op keer

Hij vroeg haar hem te vergeven
zij zag de liefde in zijn ogen
sterretjes die altijd schijnen mogen
en de wil om met haar te leven

De zon die op zal komen
zal van het puurste goud zijn
en laat haar liefde fout zijn
alvorens ze verder zal dromen

over haat en over schoonheid
over liefde en zijn vroomheid


Hm, oke, dit werkt beter op zijn Engels en als je niet in een rotbui bent en al 5 weken niks fatsoenlijks kan schrijven....eigenlijk pas sinds we weer op school zitten =.=
Njah, mijn doel is elke maand iets posten hier, dus vandaar.

edit: ik las het net nog eens over, en goddank wat mag die Shakespeare blij zijn dat hij niet in dezelfde tijd leefde, want dan had ie me vast vermoord door te slechte gedichtenxD *lol*

Dat is weer een tijdje geleden...achja, bloggerproblemen, werk, en veel te doen.
Ik zal er dan maar eentje opzetten, alhoewel ik hem niet geweldig vind.

Realiteit

Vaak verlies ik mij
in mijn dromen en gedachten
maar dit zijn slechts beelden
die de werkelijkheid verzachten

Vaak verlies ik mij
in visioenen en mijn dromen
maar ik ben er altijd kort
kan niet aan de werkelijkheid ontkomen

Vaak verlies ik mij
in woorden en in grappen
van deze twee werelden
moet wie nu wie gaan snappen?

Zo, have fun with it:)

Is het zo?

Is het liefde
sprak hij koel
dat van alles
het meest zeer doet

Is het liefde
zei hij wijselijk
dat wat van alles
het mooist is

Is het liefde
fluisterde hij
is het liefde, is het waar
en hij keek rond

Is het liefde
waar hij naar zocht
waar zijn zoektocht eindigde
en al vaak geeindigd was

op de weg naar kille duisternis

Oké, deze had ik oorspronkelijk in het Engels geschreven, maar voor de 14e PC had ik hem toch maar Nederlands vertaald. Kreeg inspiratie door een zinnetje uit HP7 van Voldemort. Nadat Harry een redevoering tegen hem hield zei hij iets als:"Is it love again"..Kreeg daar echt zo'n sarcastische blik bij enzo...achja, 't is niet een van de betere, maar aangezien ik van mezelf één keer minstens moet posten elke maand. Dan is er nog deze, het rijmschema suckt, maar voor de rest vind ik hem niet zo heel onaardig:

Kom en sta op met mij
Ik leid je jouw weg
Loop maar achter mij aan
Ga waar ik jou zeg

Kom en vlieg weg met mij
Wanneer je niet lopen kan
Vlieg gewoon mijn richting
Kom maar mee, daar gaan we dan

Wanneer je niet lopen kunt
En vliegen niet meer gaat
Dan zal ik je dragen
Mijn steun en toeverlaat

Jij steunde mij in koude tijden
Dus nu doe ik iets terug
Ik draag jou naar het einde
Ook al gaat dat niet zo vlug

Die was ook voor de 14e PC...nou, als je aan dit einde bent gekomen zul je vanzelf het bericht hieronder lezen en snappen dat dit het einde was van vandaag. Tot de volgende keer! (Ook al leest natuurlijk niemand dit en zit ik tegen mezelf te praten:))

p.s. de opmaak van deze blog is screwed-up om het zo maar eens te zeggen. Krijg hem niet goed!

Last(ig)

Het is maar voor even
Hou me nu vast
Kan zo niet leven
Ben het leven tot last

Doe alles verkeerd
Weet niet goed hoe
Ben alles verleerd
Van het leven zo moe

Kan niet meer lopen
Zie niets meer staan
Vervlogen de hopen
Om verder te gaan


Deze hoort een beetje bij de vorige, ze zijn beiden voor een wedstrijd online. Er hoort een plaatje bij, maar ik ben te lui om een link te geven. Have a nice time reading...

Brandende hitte

De hitte op je bleke huid
de zon brandt er haast door
het woud slechts je dekmantel
een strijd die je al vaak verloor

Kom hier, ik omarm je
bescherm je tegen de zon
onze lichamen worden één
wist niet dat dat zo kon

Kwetsbaar houd ik je vast
het duurt nu niet meer lang
nog even volhouden, ik heb je
ik laat niet los, wees niet bang

Kijk, daar is de regen weer
na mij, je grootste vriend
mijn armen slap, de zon heet
we hebben rust verdiend

Oké, hierbij moet je maar niet letten op waar die in 's hemelsnaam op slaat, alright? Ik weet ook niet meer wanneer ik hem geschreven heb e of ie voor iets/iemand bedoelt was ofzo..

Lekker belangrijk (oh de titel alleen is al zo inventief)

Weet jij eigenlijk wel
hoe bijzonder je bent
dat je anders doet
als een normale vent

Weet jij eigenlijk wel
hoe speciaal je doet
hoe belangrijk je was
toen ik je net had ontmoet

Weet je eigenlijk wel
hoe perfect je bent voor mij
en elke dag dat ik je zie
draagt daar weer iets aan bij



Oké, sla me! Ieuw, vreselijke woordkeus ookXD. Maar, ik vond toch dat ik in Mei nog wat moest posten en gezien dit het enige is dat ik in de laatste week heb geschreven (apart van een aantal boekpassages die een onsamenhangend geheel vormen) dus vandaar.

Hej d

Eens zal het voorbijgaan
het nieuwe komt dan snel
lang genoeg heeft het geduurd
anderhalf jaar, goed en wel

Maar nu is het mooi geweest
ik voel, het is voorbij
het had nog best wat kunnen worden
dat ene tussen jou en mij

Ik had het echt wel willen zeggen
maar jij zag me niet staan
gelukkig is het nu afgelopen
over, uit, gewoon voorbijgegaan...



Oké, en waar slaat dit dan weer op? Geen idee, of nouja, eigenlijk wel! maar dat hoeven jullie niet te weten denk ik. Vaagheid onder de les speelde ook een rol. Kijk, kom op, ik heb na deze zelfs een gedicht geschreven (als je dat al zo mag noemen) dat heette: DNA, daar denk ik niet over na...) Ideale omstandigheid zogezegd...
Nou ja...boeiend. Ik zie wel wat ik ermee doe...verscheuren, verbranden (of alle andere martelmanieren die ik ken.)

wachten

ik zit hier bij je boom
te wachten op jou
ben aan het wachten
tot je er bent

ik zie de bladeren
ik zie het beekje
dat langzaam
omlaag kabbelt

in het beekje
zie ik je staan
staat achter me
met een lach

je spiegeling
tovert ook
een glimlach
op mijn gezicht


Geen commentaar. Bleh, wat vreselijk de lucht is smaragdachtig zeg! Nouja, verder niet veel te melden. Tot ooit, blogmensen.

Boeiend

Ja, laat mij ook een saaie titel verzinnen. Nou, ik heb geen zin om eigenlijk ook maar iets te posten, maar ik moest gewoon ff een bezigheid hebben. Muahaha, AZ verloren van Bremen...slim, slim.

Kijken of ik op het moment iets uit mijn hoofd krijg.


Ik wil het zeggen
moet het zeggen
en iedereen
dringt erop aan

Maar ik durf het niet
kan het niet, wil niet
want wat schiet je
er uiteindelijk mee op

er kunnen dingen komen
maar die zullen ook weer gaan
eigenlijk eindig je veel dingen
zonder erbij stil te staan

je begint eraan, goeie moed
maar je eindigt het ook altijd
niks blijft duren, gaat voor eeuwig
verder en verder...



Nou oké, 2 minuten en dan komt er dit uit. Slecht, ja, misschien wel, maar gezien het allemaal wel redelijk klopt met hoe ik me op dit moment voel...buh, dan klopt het redelijk vind ik.
(Ohja, "vervelend persoon uit V4d'' (je weet dat jij dit bent als je dit leest) écht, je moet écht ophouden met die kutgeintjes van je, het is nl. helemáál niet grappig).

Zo, nog een paar dagen en dan is het alweer lente. Great, groots, mega, geweldig, supersuperwáhwáh (voor de JMdie-hards onder ons). Natuurlijk weer met een toepasselijk gedicht, ditmaal mijn AI-inzending dan maar...veel met het thema 'De nieuwe lente' zit er niet in (of wel maar daar moet je dan zelf maar achterkomen)

Daarboven

Geleidelijk vallen de klanken
Op zijn plek, hier in mijn hoofd
Langzaam zal er rust gaan heersen
Daarboven

Bibberende woorden worden gesproken
Men legt daarin het hart en ziel
Langzaam wordt het kouder
Daarboven

De kou spreekt woorden nu
De sneeuw, een schrale troost
Langzaam wordt het donker
Daarboven

Sterren fonkelen en brengen ons
Het warme licht, de ijzige kou
Langzaam wordt het warmer
Daarboven

Voel de winter falen
Zie op tijd dat licht
Langzaam wordt het helder
Hier beneden


Trouwens, Roberto, als je dit leest: jouw broertjes zijn grappigXD. Zo, ik wou het maar even gezegd hebben. Hoop dat je niet teveel last hebt gehad thuis. (sorry ik moet écht eens leren mijn mond te houden! Lukt je niet! Wedden van wel? Praat je nou tegen jezelf? Ohja..) Ik wil de post nog niet sluiten dus vandaar dat ik jou (die dit leest wie je dan ook bent) ga laten weten wat ik nu luister. Het meest verslavende liedje in de wereld, wat zoooo vreselijk mooi is dat ik er gewoon blij van word..it's name is: Scarborough Fair (en dan wel Trinity's versie).
Zet je muis op het dikgedrukte stuk en druk dan op AltF4...
*
*
*
*
*
*
Haha, dat je dat serieus doet...(oké, dit was dus niet grappig en als je ook maar even had nagedacht, Suzan, dan had je geweten dat de mensen die het wel deden dit niet eens meer konden lezen, get a life! Hé, hallo, ik laat me niet zo afkatten door jou! Oh nee, wat doe ik nu dan? Me afkatten, ga weg! Ik ga nergens heen...Hou op, ik word gek van je! Lekker puh!)

Wel, dan ga ik nu afsluiten
kan ik eindelijk naar buiten
naar de lucht en de sterren staren
met mijn gedachten de hemel invaren
misschien met een touw de aarde opknopen
wellicht, misschien, ooit de aarde omlopen
je weet maar nooit waar het schip ook strandt
want ik loop alleen met de sterren hand in hand
geef niks om wat er zich om me heen afspeelt
nu word ik wakker en zie ik...
dat ik me weer van alles in heb gebeeld...

Aha, kijk dat moest er dus nog uit voordat ik kon sluiten, ik voelde het gewoon dat er iets in mijn hoofd zat opgekropt. Nuja, weltrusten allemaal.

Ik loop door een bos

Leuke posttitel, dacht ik zo. Nu moet ik je bekennen dat ik vrijwel nooit door een bos loop, behalve als ik ga hardlopen (wat ik zo'n 3 keer in de week deed, tot 2 weken geleden). Nuja, vandaar: ik loop door een bos. Zie maar wat je er mee doet. Ik ben vandaag opnieuw inspiratieloos...het zal wel door de drukte komen (en de hoofdpijn waarmee ik al 4 weken aan een stuk door de kampen heb.) Maar ik ga hier niet lopen zeuren. Wat was vandaag toch een mooie dag! De zon scheen, de jassen konden uit, we konden buiten zitten, kortom: perfect. Ik ben natuurlijk niet zo een fan van warm weer, maar dit was ronduit perfect.
Nouja over naar dat bos dan maar..hebben we dat ook weer gehad.

Ik loop door een bos
met veel takken en bomen
ik ga in het gras liggen
val in slaap met mijn dromen

Alles wat ik eigenlijk wil
komt alleen in dromen uit
mijn slaap wordt steeds ondieper
hoor nu alweer een zacht geluid

Maar net voordat ik wakker word
zie ik nog die laatste blik
het zonlicht schijnt al in mijn ogen
ik zie jou, maar waar ben ík?


Ik lijk wel zo hopeloos dat ik een zoektocht naar mezelf houdt, of zoiets. Nouja, mijn hoofdpijn, ik bedoel IK! vond het al met al nog niet eens zo heel erg slecht. Je moet toch wat onder ANW:).
Maar ik ben nog niet uitgeblogd. Mijn blog van vandaag mag nog niet over zijn...
Uhm,

wat valt er nog te zeggen
geen woord, zelfs geen zin
het blijft nu toch voor altijd zo
net zoals, in het begin

Negeerden elkaar, dat was gewoon
een blik was voldoende om te zeggen
dat er geen woorden nodig waren
hoefden elkaar niks uit te leggen

Eén beweging maakte alles duidelijk
één woord maakte alles kapot
maar dat had ik toch graag over
voor een leven met woordelijk genot

Zuppa, (wat? zuppa! wat? ja, dat zat in mijn hoofd!) dat was het dan wel weer..deze kwam ter plekke nog even omdat ik nog door wilde bloggen..zo zie je maar weer.
Tot ziens.

Ben je gek?

Ben je gek
ik ga niet
wij gaan niet
je mag niet

Ben je gek
ik wil niet
we moeten niet
jij mag niet

Ben je gek
waarom ik niet
waarom zij wel
waarom niet wij

Ben je gek
gewoon vergeten
gewoon verbannen
gewoon niet meer

Ben je gek
het gaat niet
het moet niet
het mag niet


Joehoe, aanschouw het gegevene. Meer krijgt je niet. Dat mag niet. Dit is telegramstijl. Ik heb weer eens lol met mezelf. Omdat ik...(ohnee, een verkeerd aansluitende beknopte bijzin! Ah!) niks te doen heb, morgen wiskunde heb, en nog veel tekst moet leren...
Ik heb geen inspiratie voor een leuke post (dat heb ik trouwens nooit, maar just so you know) dus vandaar: tot blogs, ofzo.

Jaah, de rust keert weder in rommelig Brabant, de carnaval is nl. weer voorbij! Ik ben maar wat blij (nuja, met het uitzicht dat het volgend jaar op mijn verjaardag valt, is niet geweldig.) Ik wilde graag een soort carnavalsgedicht neergooien, maar ik had gewoonweg geen inspiratie. Nu hoeft een carnavalsnummer ook niet heel moeilijk te zijn (pannenkoek in je onderbroek, we drinken bier met een rietje, broek met zakken aan de zijkant..) het is allemaal te simpel voor woorden. Misschien dat ik nog inspiratie voor iets krijg nu ik dit zit te typen (met de nodige afleiding vandien.)

Je kent dan wel boos zijn
maar het ligt allemaal aan jou
zonder jou was mijn leven simpel
nu is het grijs en graaauuuuwww

Ik wil een broodje bal
ik wil een broodje bal
geef mij een broodje bal
voordat ik je neerknal

Zonder jou was ik gelukkig
samen met mijn broodje bal
die koester ik voor eeuwig
tot volgend jaar carnaval


Oké, dit schoot in een seconde uit mijn mauw. Ik vind het drie keer niks, en dat meen ik ook!(voordat een zeker persoon mij Suzanneke gaat noemen..)
'k Heb hem ook in het Brabants, maar gezien mensen die dit uberhaupt lezen toch enigzins beschaafd zijn opgevoed, heb ik er maar een ABN-versie van gemaakt. Enjoy.

The name is Blogger, Google Blogger...
Ja, ook ik moest er dan uiteindelijk aan geloven, Google Blogger. In zeker mate vind ik mezelf vrij conservatief. Op dit punt constateer ik dat ik weer aan 'conservativiteit' lijd. (jee, dat klinkt zowat als, uhm, vleeswaren lang bewaren...conserveren.) Ik had zo gehoopt dat ik me niet tot deze duistere Google Bloggerzijde zou hoeven te bekeren, en tot vandaag hoefde dat ook niet. Maar net, toen ik nietsvermoedend ik wilde loggen op mijn oude, vrijwel prehistorische, bloggeraccount, kreeg ik de melding dat ik nú moest overstappen. Dit heet gewoon gedwongen migratie! Ik wil mijn oude, vrijwel prehistorische, blogger helemaal niet kwijt! Ik ben er dolgelukkig mee en dat had ik graag zo gehouden, maar ja, het zij zo...
Ook ik moet met de tijd mee, ook al wil ik het nog zo graag tegenhouden. Ik wil helemaal geen veranderingen, nuja, BIJNA geen! In zekere mate zou er wel eens tegen een aantal docenten gezegd mogen worden dat ze met hun tijd meegaan, dus dan ben ik voor veranderingen, ja.
Ik verveel me blijkbaar stierlijk, gezien ik op mijn verjaardag (met een SO grieks naderend) gga zitten bloggeren, pardon: GOOGLE BLOGGEREN...

ik denk
ik leer
ik pek
ik asfalteer

ik doe
ik kan
ik ben
ik dan

waar moet ik zijn
waar ga ik heen
waar wil ik gaan
waarom niet alleen

ik rijm
ik dicht
ik vind
ik licht

ik zwijmel
ik fantaseer
ik wil
ik meer

Sorry voor de verwarring Google Blogger, had je niet gedacht dat het zó vreemd zou zijn he? Wenste je nu niet dat je me niet had gedwongen over te stappen? I hope you do! Veel plezier met vaker mijn blog lezen en succes met jezelf (Google Blogger!)

Vergetelheid

Strooi jezelf
in de vergetelheid
zorg dat je de aarde
en alles vergeet

Strooi jezelf
In de vergetelheid
De strijd tegen alles
Het lief, het leed

Verstrooi jezelf
In de vergetelheid
Waar kom je uit
Waar ga je heen

Verstrooi jezelf
In de vergetelheid
Zijn we dan samen
Of ben ik alleen



Zo, dat laatste was een retorische vraag, en ik wil er dus ook geen antwoord op. Het antwoord lijkt me ook wel logisch. Natuurlijk ben ik alleen*-).
Weetje wat me net ineens opviel? Dat ik vaak een post begin met het woordje 'zo' dus ik denk, ik begin met een gedicht. Nu kijk ik wat ik hierboven heb getypt, begint het opnieuw met zo. Zozozozo, tamtam volgens Latinisten...
Oef, ik verveel me nu...ik zou iets uittypen, is niet meer nodig. Ik wil huiswerk maken, maar heb niks. Ik wil adventuregames spelen, maar dat kan ik al. Nuja, deze post gaat sluiten, tot "zo's"!

GEFELICITEERD BLOG! (en Elisabeth, natuurlijk;))
Zo, genoeg hierover, in ieder geval fijne verjaardagen beiden...

Weet je wat er vandaag door mijn absoluut vage gedachtengang spookte? He feit dat we vorig jaar op deze dag de economierepetitie hadden waar ik zo'n slcht cijfer voor haalde..en ook over het fiet dat actualisme dus een opgaand begrip is.
Gezien vorig jaar verknalde ik Ec, dit jaar was dat zeer waarschijnlijk ANW, dus 31 januari is voor mij niet de dag voor proefwerken. Ook gaat dat op, omdat ik vorig jaar om deze tijd óók verkouden was! Want ik weet nog, dat mijn proefwerk ondergesnot was en Vaartjes mij een zakdoek aanbood, die ik vervolgens de rest van de rep. tegen mijn neus gedrukt hield, waardoor ik moest rekenen en schrijven met één hand. Dus actualisme gaat twee keer op...
Oké, een vreemd en kort gedicht vandaag, ik kan het toch niet laten.

Waarom gebeurt het altijd mij
kan het niet zonder mij erbij
zal ik de volgende keer gewoon verrekken
om met die gekken te vertrekken

Zo, niveau, dit, hoor...:P
Nuja, nu hoor ik dat mijn blog al 2 dagen geleden jarig was, maar dat kan niet!!! Of wel? Nuja, pech dan, in ieder geval: een hele fijne dag Eli en ik zie je vrijdagavond;).

Zo, deze blog bestaat over slechts een aantal dagen precies één jaar. Ik ga nu niet zeggen dat we dat moeten gaan vieren (en dat doen we dus ook niet) maar gewoon even ter herinnering.
Laatst moest bijna iedereen de Franse SO maken, en toen ging het sneeuwen:) En er liep een schim door het bos...het was heel spannend.. (ohjee, drama drama...) maargoed, daar gaat het gedicht dus over dat ik ter plaatse (misschien toch maar de journalistiek ingaan) schreef.

(Enne, ohja, Kiran neemt morgen tomaten mee naar school, Stefanie eieren en Sanne stroop en veren. Als iemand nog suggesties heeft waarmee mij te bekogelen morgen, laat het dan even weten;))

Langzaam vallen de vlokjes
meer en meer ontstaan
totdat ze allemaal gevallen zijn
en we langzaam het ijs begaan (niet de bedoeling dat dat rijmde, maar pech)

We glijden op onze gedachten
en waar we vast komen te zitten
is het koud en ver verlaten
een schim struint door het bos

Hij wacht op je, net zolang
tot je in je eigen WAK gevallen bent
dan komt hij iets dichterbij
en ziet je naar adem happen

Het water is koud, zoals hij
langzaam verdrinkt de kou je
hij kijkt toe en slaat pas toe
als hij de laatste condens ziet

Een roep klinkt vanuit het bos (hier hoorde ik dus een meisje gillen:P)
gekraak, als hij het meer oversteekt
hij komt je halen en brengt je
naar de oever van de overkant

Hij legt je neer en bekijkt je
een gevecht in zijn gedachten
leven of dood, leven of dood
maar dan beseft de schim plots

dat hij dat laatste, in eigen persoon is...


Nou, dat was het weer voor vandaag. Ik ga nu ANW leren en mijn opa en oma uitzwaaien. Tot de volgende blog.

Zo, ik vond dat ik wel weer eens een keer iets mocht posten...op het forum was een 'kerstgedachte'wedstrijd, dus ik dacht ik doe eraan mee. Zie hier de geweldige inzending =.='

Met Kerst zal ik je missen
we zijn dan niet bij elkaar
staan hier beiden aan de voet
van het naderend nieuwjaar

Met Kerst zal ik je missen
jij bent hier en ik ben daar
en met de naderende dagen
zijn wij niet bij elkaar

Met Kerst zal ik je missen
maar vlak na het nieuwe jaar
dan wordt het weer eens tijd
dat ik eindeloos naar je staar

Ja, kijk en dat wint dan een tweede prijs...*grijnst (evil)*